Zapisy: de Smilovicz (1381), Smilowycze (1459).
Podobnie jak kilka wyżej omówionych nazw jest to nazwa odosobowa, powstała od staropolskiego imienia Śmił, zapisywanego też jako Smił, Smiło. Samo imię należy wiązać zapewne ze staropolskim czasownikiem smiłować się ‘zlitować się, zmiłować się’. Imię to zostało zarejestrowane w bulli Gnieźnieńskiej (1136 r.) w postaci Zmil.
Dokument legata Idziego z lat 1123-1125, wymienia rycerzy o imionach: Mo-dran, Smilny (Śmił?), Moris i Petrus, którzy na polecenie opata benedyktyńskiego z Tyńca (właściciela pobliskich Książnic Wielkich) założyli wioski: Modrzany, Śmiłowice, Morsko i Piotrowice.. Czyli początków wsi Śmiłowice należy szukać, gdzieś między rokiem 1074 a 1123.
A zatem Śmiłowice to osada Śmiła. Sprawa jest o tyle ciekawa, iż ze średniowiecznych dokumentów wynika, iż w XIIIw., jednym z kaszte-lanów grodu w Brzesku był kolejny Śmił, będący pierwotnie stolnikiem krakowskim. Ustalono, iż władał grodem brzeskim jako kasztelan w okresie od 28.VI.1271 do 9.V.1274 r. Być może zatem mamy prawo przypuścić, iż po skończeniu pełnienia funkcji kasztelana, Śmił osiadł następnie na skrawku ziemi, którą uprawiał on sam wraz z rodziną. Z kolei jego następców nazwano Śmiłowicami (podobnie jak Księżyc to potomek… księcia, bożyc znany z Bogurodzicy to syn Boga, czyli Chrystus, itp.) i tak już zostało.
- Liczba mieszkańców: 557
- Liczba domów: 129
- Sołtys: Bożena Zakrzewska
- Rada Sołecka: Sebastian Samborek, Marek Wypych, Norbert Gąsiorek, Wojciech Banaś, Barbara Pomykała