Zgodnie z art. 28. ust 1-4 Ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 2028), kto bez uprzedniego zawarcia umowy pobiera wodę z urządzeń wodociągowych, podlega karze grzywny do 5000 zł. Karze tej podlega także ten, kto:
– uszkadza wodomierz główny, zrywa lub uszkadza plomby umieszczone na wodomierzach, urządzeniach pomiarowych lub zaworze odcinającym, a także wpływa na zmianę, zatrzymanie lub utratę właściwości lub funkcji metrologicznych wodomierza głównego lub urządzenia pomiarowego,
– nie dopuszcza przedstawiciela przedsiębiorstwa wodociągowo-kanalizacyjnego do wykonania czynności określonych w art. 7 ustawy, to jest:
– zainstalowania lub demontażu wodomierza głównego,
– przeprowadzenia kontroli urządzenia pomiarowego, wodomierza głównego lub wodomierzy zainstalowanych przy punktach czerpalnych i dokonania odczytu ich wskazań oraz dokonania badań i pomiarów,
– przeprowadzenia przeglądów i napraw urządzeń posiadanych przez to przedsiębiorstwo,
– sprawdzenia ilości i jakości ścieków wprowadzanych do sieci kanalizacyjnej,
– odcięcia przyłącza wodociągowego lub przyłącza kanalizacyjnego lub założenia plomb na zamkniętych zaworach odcinających dostarczanie wody do lokalu,
– usunięcia awarii przyłącza wodociągowego lub przyłącza kanalizacyjnego, jeżeli zawarta umowa o zaopatrzenie w wodę i odprowadzanie ścieków tak stanowi.
Wymienione czyny są kwalifikowane jako wykroczenia.
Kto bez uprzedniego zawarcia umowy wprowadza ścieki do urządzeń kanalizacyjnych, podlega karze ograniczenia wolności albo grzywny do 10 000 zł. Karze tej podlega także ten, kto nie stosuje się do poniższych zakazów:
– zabrania się wprowadzania ścieków bytowych i ścieków przemysłowych do urządzeń kanalizacyjnych przeznaczonych do odprowadzania wód opadowych, a także wprowadzania ścieków opadowych i wód drenażowych do kanalizacji sanitarnej.
– zabrania się wprowadzania do urządzeń kanalizacyjnych:
– odpadów stałych, które mogą powodować zmniejszenie przepustowości przewodów kanalizacyjnych, a w szczególności żwiru, piasku, popiołu, szkła, wytłoczyn, drożdży, szczeciny, ścinków skór, tekstyliów, włókien, nawet jeżeli znajdują się one w stanie rozdrobnionym,
– odpadów płynnych niemieszających się z wodą, a w szczególności sztucznych żywic, lakierów, mas bitumicznych, smół i ich emulsji, mieszanin cementowych,
– substancji palnych i wybuchowych, których punkt zapłonu znajduje się w temperaturze poniżej 85oC, a w szczególności benzyn, nafty, oleju opałowego, karbidu, trójnitrotoluenu,
– substancji żrących i toksycznych, a w szczególności mocnych kwasów i zasad, formaliny, siarczków, cyjanków oraz roztworów amoniaku, siarkowodoru i cyjanowodoru,
– odpadów i ścieków z hodowli zwierząt, a w szczególności gnojówki, gnojowicy, obornika, ścieków z kiszonek;
– ścieków zawierających chorobotwórcze drobnoustroje pochodzące z:
– obiektów, w których są leczeni chorzy na choroby zakaźne,
– stacji krwiodawstwa,
– zakładów leczniczych dla zwierząt, w których zwierzęta są leczone stacjonarnie na choroby zakaźne,
– laboratoriów prowadzących badania z materiałem zakaźnym pochodzącym od zwierząt.
Niestosowanie się do powyższych zakazów jest kwalifikowane jako przestępstwo.
W razie skazania za wykroczenie lub przestępstwo, o których mowa powyżej, sąd może orzec nawiązkę na rzecz przedsiębiorstwa wodociągowo-kanalizacyjnego, w wysokości 1000 zł za każdy miesiąc, w którym nastąpiło bezumowne pobieranie wody z urządzeń wodociągowych lub wprowadzanie ścieków do urządzeń kanalizacyjnych tego przedsiębiorstwa.